|
T.C.
|
|
|
BAŞBAKANLIK
|
|
|
Diyanet İşleri Başkanlığı
|
|
|
Sayı: 14999856-612.02-319
|
19/03/2013
|
|
Konu: Sözleşmelinin sözleşmeli olarak
|
|
|
tayininde harcırah
|
|
ÇUKUROVA KAYMAKAMLIĞINA
(İlçe Müftülüğü)
İlgi: İlçe Müftülüğünün 13/03/2013 tarihli ve 15885767-842-276 sayılı yazısı.
İlgi yazı ile; Adana ili Pozantı ilçesi Akça köyü Eser Mutlu Camii’nde (4/B) sözleşmeli imam-hatip olarak görev yapmakta iken, ilçeniz Karahan köyü Tapantepe Mah. Camii’ne (4/B) sözleşmeli imam-hatip olarak ataması yapılan Mustafa SERT’e sürekli görev yolluğu ödenip ödenemeyeceği sorulmaktadır.
Bilindiği üzere, T.C. Anayasası’nın 128. maddesinde; “Memurların ve diğer kamu görevlilerinin nitelikleri, atanmaları, görev ve yetkileri, hakları ve yükümlülükleri, aylık ve ödenekleri ve diğer özlük işleri kanunla düzenlenir” denilerek memur ve diğer kamu görevlilerine yapılacak ödemelerin kanunda dayanağının aranması zorunlu kılınmıştır. Yani bu alanda “kanunîlik prensibi” benimsenerek memur ve diğer kamu görevlilerinin statüter hukuka tabi oldukları; hakları, aylık ve ödeneklerinin belli kurallarla belirleneceği, kanunla (veya kanun hükmü göndermesiyle BKK ile ki, hukuken “kanuna dayanıyor” demektir) kısıtlanabileceği Anayasa ile ortaya konulmuştur.
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun değişik 4. maddesinde “memur” ve “sözleşmeli personel” ayrı ayrı tanımlanmıştır. Aynı kanunun “kapsam” başlıklı 1. maddesinin ikinci fıkrasında;”Sözleşmeli ve geçici personel hakkında bu kanunda belirtilen özel hükümler uygulanır” hükmüne yer verilerek “sözleşmeli” personelin birçok açıdan “memur”dan farklı olduğu ortaya konulmuştur. Yine bu kanunun 177. maddesi; “devlet memurlarının” sürekli ve geçici görev harcırahlarının özel kanun (Harcırah Kanunu) hükümlerine göre ödeneceğini öngörürken; ikinci fıkrasında “sözleşmeli olarak çalıştırılanların yol masrafları ile gündelikleri sözleşmelerindeki şartlara göre ödenir” denilerek sadece geçici görev yolluğuna işaret edilmiş, sürekli görev yolluğunun bahsi bile geçmemiştir.
6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun “daimi vazife harcırahının mebdei” başlıklı 9/b ve 9/c maddelerinde “… eski memuriyetleri mahallinden…” ifadesi yer almakta, yine aynı kanunun 3/c maddesinde memur “Personel kanunları hükümlerine göre aylık alan kimseler” olarak tanımlanmakta, 657 sayılı DMK’nun değişik 147/A maddesinde aylık;“ Bu Kanuna tabi kurumlarda görevlendirilen memurlara hizmetlerinin karşılığında, kadroya dayanılarak ay itibarıyla ödenen parayı ifade eder” denilmektedir. Dolayısıyla sözleşmeli personele hukuken “memur” denilmesi mümkün gözükmemektedir.
Öbür yandan, 7/15754 sayılı Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esasların (BKK)
- maddesinde, “… Sözleşmeli personele geçici görev yolluğu dışında harcırah ödenemez” hükmü yer almaktaydı. Danıştay 2. Dairesi, 2010/5994 Esas sayılı ve 28.02.2011 tarihli kararıyla bu hükmün yürütmesini durdurmuştur. Bir hükmün yürütmesinin durdurulması, o hüküm konulmadan önceki hale dönülmesini gerekli kılar. Ancak bu hüküm konulmadan önce de sözleşmeli personele sürekli görev yolluğu verilmesi uygulaması mevcut değil idi. Mahkemeler bir mevzuat hükmünün yürütmesini durdurunca, yasamanın veya icranın yerine
1/2
T.C.
BAŞBAKANLIK
Diyanet İşleri Başkanlığı
geçerek yeni bir mevzuat oluşturma yetkisine hukuken sahip değildir. Dolayısıyla Milli Eğitim Bakanlığı’nda “sözleşmeli öğretmen” olan birisi hakkında bir karar verirken mezkur BKK maddesinin de yürütmesini durduran bahse konu mahkeme kararı, herkes hakkında ödemeyi mümkün kılan yeni bir sonuç doğurmaz. Ancak yasama organı yeni bir düzenleme yaparsa durum değişebilecektir. Bu değişiklik de, yukarıda belirtildiği gibi bu konuyu düzenleyen özel kanun olarak Harcırah Kanunu’nda veya 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4/B maddesinin 1. ve 3. fıkralarının göndermesiyle 7/15754 sayılı BKK’nda yapılmalıdır. Kaldı ki, söz konusu BKK’nın 4. maddesi hükmünün yürütmesi durdurulmasına rağmen aynı BKK’nın 3. maddesinin 4. fıkrasındaki; “Sözleşme ile çalıştırılacak personele sözleşme ücreti dışında herhangi bir ad altında ödeme yapılamaz ve sözleşmelere bu yolda hüküm konulamaz.” hükmü geçerliliğini koruduğu için halen sözleşmeli personele tayin harcırahı ödenemeyecektir.
Diğer taraftan Anayasa Mahkemesi’nin E:2006/44, K:2008/81 sayılı ve 20/03/2008 tarihli kararında; kadrolu olarak ilk defa atanan kişinin (bile) bu sıfatla göreve başlamadığı müddetçe “memur” sayılamayacağı tespitine yer verilmiştir. Dolayısıyla kadrolu ataması yapılan kişiye bile onayı tebellüğ edip, taşınıp atandığı yerde göreve başlamadıkça “memur” denilmediği için harcırah ödenemeyeceği hükmü en yüksek mahkemece verildiğine göre, sözleşmeli personele tayin harcırahı ödenemeyecektir.
Buna göre, (4/B) sözleşmeli olarak çalışmakta iken yine sözleşmeli olarak başka yere atanan ilgiliye sürekli görev yolluğu ödenmesinin mümkün olmadığı değerlendirilmektedir.
Bilgilerini rica ederim.
Dr. Necdet SUBAŞI
Başkan a.
Strateji Geliştirme Başkanı